Αλλά ποία μπορεί να είναι τα κριτήρια για τον γενικό τίτλο ενός Συνεδρίου της ΕΜΕ; Είναι κάτι κεντρικό; Είναι κάτι τόσο σοβαρό; Είναι φλέγον;
Η προσωπική αυστηρά προσωπική γνώμη του υπογράφοντος (που δεν αφορά την γνώμη του Παραρτήματος Μεσσηνίας και άρα δεν δεσμεύει κανένα πλην του εαυτού του) είναι ότι γενικώς, υπάρχει ένα κλίμα -οιονεί συνιστώσες- του τύπου «καθαρά Μαθηματικά» ,«εφαρμοσμένα Μαθηματικά» «διδακτική των Μαθηματικών» «Ιστορία των Μαθηματικών» «φιλοσοφία των Μαθηματικών» ακόμα και «ψυχολογία των Μαθηματικών» Όλες αυτές οι συνιστώσες έχουν περισσότερους ή λιγότερους εκπροσώπους μέσα στην ΕΜΕ. Επίσης η συντριπτική πλειονότητα των μαθηματικών που απαρτίζουν την ΕΜΕ, απασχολείται γενικά στην μέση εκπαίδευση. Είναι απολύτως φυσιολογικό και υγιές , ο κάθε εκπρόσωπος να προσπαθεί να πηγαίνει τα νερά της Εταιρείας, εκεί που αισθάνεται περισσότερο άνετα. Αυτό είναι ό,τι πιο φυσικό μπορεί να συμβαίνει. Όταν όμως καλείσαι να βρεις έναν τίτλο για ένα ετήσιο Πανελλήνιο Συνέδριο Ελλήνων Μαθηματικών, αυτός θα πρέπει να είναι μια ομπρέλα ή -καλύτερα- μια αγκαλιά που να αγκαλιάζει όλους και όλα χωρίς να πλατιάζει το νόημά του. Γνωρίζουμε, ότι το πλάτος και το βάθος μιας έννοιας έχουν αντιστρόφως ανάλογη σχέση. Δεν θέλουμε υπερβολικά εξειδικευμένο τίτλο, ούτε πλατιασμένο. Θέλουμε τίτλο, που να μπορούν να αντιπροσωπευτούν όλοι, η Εταιρεία, το καταστατικό της, οι άνθρωποι, τα ίδια τα Μαθηματικά, το νόημά τους, η αλήθεια τους , η σκοπιμότητά τους, η παγκοσμιότητά τους, αλλά και η Ελληνικότητά τους, η διαχρονία τους, αλλά και η επικαιρότητά τους, τα θέλουμε ΟΛΑ!
Δεν είναι εύκολο να είσαι υπεύθυνος νονός ενός τέτοιου τίτλου! Το ξέρει αυτό η Εταιρεία και γι αυτό ζητά την συνδρομή όλων της των μελών. Ας πούμε:
Μπορούν τα Μαθηματικά και η Μαθηματική Παιδεία γενικότερα να μας βγάλουν από την πρωτοφανή κρίση που πλέον δεν είναι μόνο Ελληνική;; Αυτό -περίπου- μπορεί να είναι τίτλος ή υποπίπτει στο σφάλμα της επικαιρότητος και παραβλέπει την διαχρονία (και την αχρονικότητα;) των Μαθηματικών; Όλα είναι υπό συζήτηση, όλα υπόκεινται σε επιχειρηματολογία υπέρ και σε αντεπιχειρηματολογία. Μπορούν τα Μαθηματικά να σώσουν τον κόσμο; Τα βλέπουμε ως εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιεί κάθε Επιστήμη αν πραγματικά θέλει να λέγεται και να είναι όντως επιστήμη; Έχουν αυταξία και ιδιαίτερη πολιτισμική διάσταση; Μήπως η Μαθηματική εκπαίδευση συμβάλλει στην Ανθρωπιστική Παιδεία και όχι μόνο στην Τεχνική Επιστημονική, όπως έχουμε συνηθίσει να την βλέπουμε;
Τί το νέο έρχεται στην Ελλάδα μαζί με τα Μαθηματικά; Τι περιμένουμε; Την ένταξη των νέων Τεχνολογιών στην διδασκαλία τους (πολύ θολό το τοπίο λόγω της σύνδεσης του Λυκείου με την ΚΕΓΕ κα ιόλες τις παρενέργειες που μας βασανίζουν σε Ελληνικό επίπεδο δεκαετίες αρκετές)
Πώς βλέπουμε τα Μαθηματικά στην εποχή της κρίσης; (Ξανακάνω το αμάρτημα της επικαιρότητας)
Πώς βλέπουν τα Μαθηματικά τα νέα Αναλυτικά Προγράμματα σπουδών; (Δεν έχουν δοκιμαστεί ακόμα πάλι σε επίπεδο προθέσεων θα κριθούν, υπάρχει και η ΚΕΓΕ που ακυρώνει σχεδόν όλες τις καλές προσπάθειες αλλαγής)
Στα παραπάνω πλαίσιο (αλλά και εκτός πλαισίου) ζητείται τίτλος. Να μπούμε σε διαδικασία σκέψης. Ένας τίτλος που θα εμπνεύσει στην συγγραφή εργασιών, που θα είναι χρήσιμς, που θα είναι χρηστικές, που θα έχουν αξία καθημερινή (αλλά και γιατί όχι γενική συνεχή;) ένα τίτλος δέλεαρ, αλλά όχι και «εύκολη λύση» ένας τίτλος που θα ακουμπά την Κοινωνία, τους Μαθηματικούς, τα Μαθηματικά, την διδασκαλία τους, την προβληματική τους, την σοφία τους , τον σκοπό τους, την ουσία τους.......
Ζητείται τίτλος λοιπόν!
(Μπορείτε ΕΔΩ να βάλετε ως σχόλιο, όποιον τίτλο θέλετε!)
Γιάννης Πλατάρος
